Eerste week vrijwilligerswerk in Kaapstad

De tijd vliegt en ik zit alweer ruim 2 maanden in Afrika en dik een week in Kaapstad. Soms kan ik echter nog steeds niet geloven dat ik hier gewoon ben. Nina en ik zeggen dan ook weleens tegen elkaar: we zitten gewoon in f*cking Afrika! Gek eigenlijk he?

Vanaf vorige week zijn we weer vrijwilligerswerk aan het doen. We begonnen vorige week maandag met een introductie.
We doen vrijwilligerswerk in twee verschillende townships: Hangberg en Imizamo Yethu. In de ochtend kregen we een rondleiding door Imizamo Yetho waar we werden rondgeleid door Afrika (ik dacht eerst ook dat het een grapje was maar het was echt zijn naam). We begonnen onze tour bij original T bag designs. Dit is een winkel/bedrijf waar ze van alles van theezakjes maken: onderzetters, tassen, kunstwerken en ga zo maar door. Deze producten worden gemaakt door mensen uit de township waardoor deze mensen een baan hebben maar soms ook vaardigheden bijleren bijv. hoe ze echt goed met een naaimachine kunnen omgaan. Na het bezoeken van de winkel kregen we een tour door de township. Deze township was heel anders dan de townships waar wij eerder waren geweest maar Afrika vertelde ons dan ook dat er veel buitenlandse hulp in de township is. Zo zorgt André Rieu er bijvoorbeeld voor dat kinderen muziekles kunnen krijgen. Dat is trouwens niet de enige Nederlandse invloed in de township want ze verkopen er ook oliebollen (toch grappig om die Nederlandse invloeden terug te zien, zo hebben ze bijv. een meelmolen in Kaapstad staan).
In de middag moesten we jammer genoeg afscheid nemen van drie mensen van onze groep. Daarna kregen we een rondleiding in Hangberg van de pastoor. Ook deze township was anders dan we eerder hadden gezien zo kwamen we op het begin langs veel flats die gebouwd zijn door de regering maar daarachter staat het vol met armoedige hutjes. De regering heeft met veel geweld de mensen uit deze hutjes proberen te krijgen omdat het niet de bedoeling was dat deze hutjes er zouden komen. Het viel me op dat waarschijnlijk hierdoor veel van de mensen pitbulls in hun tuin om het hutje heen hadden lopen om hun te beschermen. Verder heb ik niet veel van de tour meegekregen omdat ik een erge allergische reactie kreeg van mijn hooikoorts maar 1 van de dingen die me wel duidelijk werd na de rondleidigen is dat in Hout Bay goed de verschillen tussen arm en rijk naar voren komen. Grote villa's met om de hoek een township.

Dinsdag begonnen we met vrijwilligerswerk. In de ochtend ga ik naar wave crest in Hangberg. Daar help ik samen met Anne (Nederlands meisje) in de blauwe klas met kinderen van 2/3 jaar. Voor de klas staan al een lerares en een assistent dus wij zijn er vooral om met de kinderen te spelen en te knuffelen. Dat gebeurd dan ook veel! Als we buitenspelen ben ik de kinderen aan het duwen op de schommel en als we binnenspelen wordt ik volgepropt met fantasievoedsel of moet ik op de baby passen of helpen de baby op hun rug vast te binden net zoals hun moeders dat doen met een echte baby. Het is leuk werk en de kinderen zijn heel lief, toch voelde ik me op het begin soms wel een beetje onnodig omdat er al een lerares en een assistent voor de klas staan maar ik heb nu ook een beetje mijn eigen taakjes en de lerares heeft weinig tijd voor knuffelen waardoor ik me nuttiger voel.
Het is heel goed vind ik om nu het verschil te kunnen zien tussen deze school en de klas in Swaziland. Niet heel Afrika en alle klassen zijn hetzelfde. Waar in Swaziland de school bestond uit 1 klein klaslokaal, ze twee armoedige schommels hadden en de kinderen er altijd vies uitzagen, hebben ze hier een echt schooltje, 3 speeltoestellen en zien de kinderen er schoon uit zonder gaten in hun kleding. Toch vergeet je door die schone kleding weleens dat deze kinderen het ook moeilijk hebben en in een township wonen.
Vandaag was het heel leuk op de school de kinderen kregen hun Santa shoeboxes uitgedeeld. Als kind maakte we altijd schoenendozen voor arme kinderen vol met allemaal spulletjes en nu kon ik eindelijk zien waar ze belanden. Het was heel leuk om te zien hoe opgewonden de kinderen waren en hoe blij ze waren met bijvoorbeeld de tandenborstels die in hun schoenendozen zat.

In de middag gaan we naar Ikhaya le Themba. Dit is een plek waar de kinderen met diverse problemen uit de township Imizamo Yethu naartoe kunnen na school. Hier helpen wij de jonge kinderen van ongeveer 8 jaar met huiswerk maken. Elke middag help ik hier een meisje, met concentratieproblemen en die voor mijn gevoel ook wat achterloopt in haar geestelijke ontwikkeling, met haar huiswerk. Donderdag kwam er een theatergroep langs bij Ikhaya. Ze hadden hele mooie maskers en beelden een verhaal uit over een leeuw die vleugels heeft door zijn magische ketting. Uiteindelijk doen zijn hulpjes de aasgieren zijn ketting om en hebben zij vleugels. De leeuw is boos en denkt dat hij nu niet meer kan jagen maar de kikker verteld hem dat hij nog makkelijk kan jagen met zijn klauwen of in een groep. Het was een beetje lastig te begrijpen verhaal maar de clue was volgens mij dat je meer in je macht hebt dan je vaak denkt. Daarnaast probeerde de theatergroep de kinderen wat te vertellen over een bevolkingsgroep die eerst hier in Afrika woonde maar verjaagd zijn. Als bedankje gingen de kinderen voor de theatergroep zingen. Zo gaaf hoe een groep van 90 kinderen uit hunzelf dan allemaal hetzelfde lied gaat zingen. De Afrikanen lijken muziek gewoon in hun bloed te hebben.

Van het weekend gingen we met de hop on hop off bus door Kaapstad. Dit was echt een leuke en relaxte manier om veel van Kaapstad te zien in een korte tijd en daarnaast hadden we geluk met het lekkere weer. We zijn weer naar waterfront geweest waar we een boottour door de haven hebben gemaakt en seals hebben gezien. Die waren lekker aan het zonnen op de steiger of in grote vrachtwagen banden. We gingen naar de company garden in het midden van Kaapstad waar je eekhoorntjes kan voeren. Ook gingen we naar de botanische tuin Kirstenbosch. Dat is echt een hele mooie tuin die aan de voet van een berg ligt. Nina en ik waren een beetje de weg in de tuin kwijt maar zagen daardoor wel een uil met zijn twee jongen. Daarnaast hebben we een groot gedeelte van de stad vanuit de bus kunnen bekijken.

Deze week doen we weer vrijwilligerswerk en zondag gaan we naar Robben Island. De tijd vliegt hier maar ik geniet van elke seconde in Kaapstad. Het is zo geweldige stad en ik wil er nog veel meer van zien! Toch moet ik stiekem toegeven dat ik ook blij ben als ik over 3 weken mijn ouders in mijn armen kan sluiten op het vliegveld.